Dzięki uprzejmości Pana Henryka Dąbkiewicza przedstawiamy jego najnowszą produkcję dotyczącą Litzmannstadt Getto.
Filmy o Łodzi – Fotoamator 1998
W jednym z wiedeńskich antykwariatów w 1987 roku znaleziono kilkaset kolorowych slajdów z czasów II wojny światowej. Okazało się, że na slajdach utrwalono sceny z życia łódzkiego getta. Wykonał je – a były to pierwsze tego rodzaju prace w dziejach fotografii – Walter Genewein, obywatel austriacki w służbie niemieckiej machiny wojennej.
Więcej: alterkino.org/wojna_imperializm/fotoamator/
Filmy o Łodzi – Bałuckie getto 2008
reżyseria: Pavel Stingl
produkcja: Czechy, Polska
rok produkcji: 2008
Czas trwania: 87 minut
Słyszeliście o Bałutach? Nawet jeśli nie jesteście z Łodzi, z pewnością wiecie, że nie należy pojawiać się tam po zmroku. – To taki Bronx – mówi jeden z bohaterów filmu Pavla Stingla “Bałuckie Getto”. W 1940 roku w tej najbiedniejszej dzielnicy miasta Niemcy utworzyli getto i na 4 km kw. zamknęli ponad 160 tys. Żydów. Jednak chyba mało kto wie, że w 1941 r. przywieźli tam jeszcze 5 tys. Żydów z czeskiej Pragi. Dokumentalny film Pavla Stingla, to opowieści czeskich Żydów, którzy przeżyli getto, przeplatana obrazami współczesnych Bałut. Reżyser znajduje analogie między tymi i tamtymi Bałutami. Wtedy strach, głód, upokorzenie. Teraz bieda, beznadzieja, alkoholizm. I wtedy i teraz walka o przetrwanie. Czasem rezygnacja. Jakby jakieś piętno naznaczyło to miejsce. Czytaj dalej „Filmy o Łodzi – Bałuckie getto 2008”
Historia Litzmannstadt Ghetto
Początki okupacji niemieckiej
Wojska niemieckie wkroczyły do Łodzi 8 września 1939r. Władze okupacyjne od razu rozpoczęły akcję prześladowania i terroryzowania społeczności żydowskiej. Podstawą tych działań były rasistowskie ustawy norymberskie z 15 września 1935r., które naziści wprowadzili znacznie wcześniej wobec Żydów niemieckich, austriackich oraz czeskich. Od momentu zajęcia Łodzi, w mieście zaczęło obowiązywać niemieckie ustawodawstwo antyżydowskie, czyniące z Żydów ludzi wyjętych spod prawa. Władze okupacyjne opierały się w swoich dyrektywach nie na ogłoszonych ustawach, ale na tajnych i poufnych rozporządzeniach wydawanych przez lokalne władze.